Rozstanie z Biustonoszem: Emancypacja Kobiecego Ciała

Podczas kwarantanny wiele kobiet zrezygnowało z noszenia biustonosza, dołączając tym samym do takich ikon jak Gloria Steinem, Kate Moss i Rihanna, które już dawno odkryły radość z nagości.

Pozostając w domu, zmieniałyśmy codzienne rytuały oraz sposób ubierania się. Przesiadka na home office sprawiła, że noszenie stanika przestało być koniecznością. Pojawiła się refleksja: czy nosimy biustonosze wyłącznie z powodu konwencji i norm społecznych?

Krótka Historia Biustonosza

Biustonosz, który pojawił się na początku XX wieku, z założenia miał rzeźbić sylwetkę. Pierwsze wzmianki o nim w Ameryce pochodzą z reklamy DeBevoise Company z 1904 roku. Pomimo upływu dekad, cel noszenia biustonosza pozostał niezmieniony – podtrzymywanie biustu. Linia Skims Kim Kardashian West jest tego najlepszym przykładem.

Jednak badania naukowe, takie jak te przeprowadzone przez profesora medycyny sportowej z Université de Franche-Comté w 2013 roku, pokazują, że brak biustonosza nie wpływa negatywnie na kształt biustu. Wręcz przeciwnie, noszenie biustonosza może prowadzić do obwisłości piersi. Dodatkowo, wiele kobiet zauważa zmniejszenie bólu i dyskomfortu po zdjęciu stanika, zwłaszcza te z większym biustem.

Ruch Emancypacyjny i Biustonosz

Lata 60. przyniosły rewolucję w myśleniu o kobiecym ciele. Biustonosze stały się symbolem ruchu na rzecz praw kobiet. Austriacko-amerykański projektant Rudi Gernreich stworzył w 1964 roku biustonosz „bez biustonosza”, który miał na celu uwolnienie kobiet od społecznych norm.

W 1968 roku grupa obrończyń praw obywatelskich New York Radical Women zorganizowała protest podczas konkursu Miss America, tworząc symboliczny „Freedom Trash Can”, gdzie palono przedmioty związane z kobiecą uległością, w tym biustonosze. Protest ten stał się jednym z przełomowych momentów drugiej fali feminizmu.

Ikony Bez Biustonoszy

W historii mody i kultury popularnej znajdziemy wiele kobiet, które zrezygnowały ze staników, stając się symbolami niezależności i pewności siebie. Jane Birkin na premierze filmu „Slogan” w 1969 roku nosiła przezroczystą czarną sukienkę, a Cybill Shepherd w „Taksówkarzu” (1976) zdecydowała się na brak stanika pod sukienką Diane von Furstenberg.

Patti Smith, sfotografowana przez Lynn Goldsmith w 1976 roku w skórzanej kurtce na gołe ciało, pokazała androgyniczny styl, który stał się inspiracją dla wielu. Gloria Steinem na swoich 50. urodzinach w 1984 roku nosiła jedwabną sukienkę bez stanika, a Kate Moss w 1993 roku na imprezie Elite Models miała na sobie prześwitującą slip dress.

Rihanna na CFDA Fashion Awards w 2014 roku wystąpiła w przezroczystej sukience projektu Adama Selmana, ozdobionej kryształkami Swarovskiego, pytając retorycznie: „Czy moje cycki ci przeszkadzają?”.

Radość i Intymność Bez Biustonosza

Rok 2020 przypomniał nam, jak intymne i radosne może być życie bez stanika. Hillary Brenhouse w „The New Yorker” w 2017 roku pisała: „Lubię dźwięk moich piersi, gdy zbiegam po schodach, to jak ktoś grzecznie klaszczący na przedstawieniu, które niespecjalnie mu się podobało. [...] Lubię nosić ich naturalny ciężar, tak samo jak lubię nosić resztę mojego ciała. [...] Kołyszą się, podskakują i zbierają krople potu spływające w kierunku pępka. Gdy poruszam się po świecie, czasem wykonuję tylko drobne gesty, a one są tą częścią mnie, która zawsze tańczy”.

Rozstanie z biustonoszem to nie tylko kwestia wygody, ale również osobistej wolności i emancypacji. To wybór, który przypomina, że nasze ciała należą do nas samych i to my decydujemy, co jest dla nich najlepsze.